vrijdag 31 augustus 2012

Lieve Augustus (#62),

ik merk dat je het een beetje hebt gehad met dit jaar. Ik ben nog niet eens begonnen je uit te zwaaien en je bent al zo ongeveer de hoek om.
Het geeft niet. Eigenlijk heb ik best zin in de herfst. Die is al onderweg met zijn armen vol bramen en beloftes.
Toch vond ik je wonderlijk dit jaar. Anders. Onstuimig. Die moessonregens bijvoorbeeld. Waar heb je die nou weer vandaan gehaald? Erg ongewoon. Hmm, ik weet niet hoe ik het moet noemen.
Wispelturig! Ja. Dát was je.
En geheimzinnig. Want je verstaat de kunst van het onderhuids gebeuren als geen ander. Als jij er bent, lijkt alles zoet en stil te zijn. En terwijl je iedereen zo in slaap sust, komen alle dingen stiekem van hun plaats en maken kleine wandelingetjes naar nieuwe oorden waar ze stilletjes hun nestjes bouwen en wachten om opnieuw gevonden te worden. En met onbevangen ogen bekeken.


Tjielp


Geen opmerkingen:

Een reactie posten