ik zit al de hele middag aan je te denken. Aan dat ik niet weet hoe je eruit ziet, maar wel weet wanneer je er bent. Aan dat ik je soms niet kan vinden en onhandig naar de punten van mijn schoenen kijk of je misschien op de grond gevallen was en alleen maar hoefde opgeraapt.
Aan wat jouw uitzicht is als jij kijkt. Of je van frambozentaart houdt. Egels. Hoedjes?
Aan wat er na jou komt. Of er wel genoeg van jou is voor iedereen. En aan hoe het moet met mensen die naar jou op zoek zijn, maar het weten zijn vergeten onderweg.
Tjielp
Geen opmerkingen:
Een reactie posten