sjonge zeg, kom ik er vandaag achter dat emoties helemaal geen rare dingen zijn, maar dat ze een andere taal spreken dan mijn gedachten! Ze komen langs en roepen iets, dat had ik in de gaten, ja. Maar dat ze eigenlijk iets anders betekenen dan hoe ik ze hoor in mijn hoofd, dat wist ik nog niet zo precies.
Nou wil je natuurlijk een voorbeeld, hè Bloemkool, want je snapt er vast niks van. Nou, kijk:
Als ik zin heb om mensen pootje te lappen en/of heel hard in hun oren te tetteren dat ze echt kei stom zijn, dan betekent dat helemaal niet dat ik daadwerkelijk de stoute schoenen moet aantrekken om hier en daar een muilpeer uit te delen. Nee. Het betekent dat ik zin heb om een hele dag lang in mijn eentje te lanterfanten. Zo. Dat is nogal een verschil, hè? Zeg nou zelf, B. Een hele wereld!
Ik denk zelfs dat veel meer mensen dat hebben. Echt! Ik dacht vroeger altijd dat ik de enige was met van alles, maar dat is helemaal niet zo. Bijna niemand is ergens de enige van. Misschien weten veel mensen er niks van dat emoties altijd in vermomming komen. Ja, zo is het eigenlijk. Het zijn een soort mystery guests. Niet dat ze zich als gasten gedragen, want die komen niet vervaarlijk brullend de drempel over gesjeesd. Maar je snapt mijn punt.
Moet je je eens voorstellen hoeveel werelden verschil als iedereen dit weet! Want pas als je iets weet, dan kun je er wat mee doen. Dat weet iedereen. Ehm. Behalve de mensen die nog niet weten dat je iets kunt doen met wat je weet natuurlijk.
Door alle consternatie ben je wel een beetje in een mislukte stamppot beland, zie ik net. Mijn excuses. Het lijkt wel soep. Dat zeg ik niet tegen meneer Tjielp hoor, want die gaat heel vervaarlijk kijken van soep. Ik ben benieuwd wat dáár achter zit, want ik weet nu dat het in ieder geval niet betekent dat hij een persoonlijke vete heeft met soep.
Kom, ik ga je eens opeten. Want voor het oplossen van een vers raadsel is een goede bodem onontbeerlijk, dat weet iedereen.
Groet van Tjielp
Ik heb die lichtjes in jouw hoofd zo lief! Lanterfanten, tureluren en koekeloeren...x
BeantwoordenVerwijderenBloemkool! Ocherme toch! Ik hoop dat je nog een beetje gesmaakt hebt, want dat was natuurlijk niet niks wat je daar even voor de kiezen kreeg!
BeantwoordenVerwijderenMijn (schaap, dat is) emoties zijn niet vermomd, maar komen met de trein. De echte relshoppers zitten, haantje de voorste, altijd in de eerste coupé, en dan loopt het af naar de liefste en gematigste en bescheidenste van mijn emoties, die in het achterste treinstel zitten. Ik probéér altijd rustig bij mijn vrienden van de achterste coupé te blijven zitten, maar soms schiet ik toch ineens whooooooooooosh zo boem die eerste coupé in, en ja: dan ga je maar meerellen hè? En achteraf denk ik dan altijd, wáárom, wáárom moet je jezelf toch weer zo gek laten maken door dat stelletje hooligans van de eerste coupé, en dan neem ik me voor om in het vervolg béter op te letten. En soms lukt dat nog ineens ook. Soms is er ineens dat moment dat ik denk: "Verrek, ik sta in de 1e, ik ga terug naar de 3e." En daar doe je het dan maar voor. Treinen en mysteryguests als een soort van grip en controle op iets wat van natuurlijk zo ongrijpbaar en ongecontroleerd is.
Nou moe Tjielp, deze riep een hoop zelfreflectie op!
Groeten van Schaap en al haar treinmatties (met extra-extra-extra zwaaitjes en slagroom van die uit de achterste coupé, want verschil moet er natuurlijk wezen)
Het zou pas echt ingewikkeld worden als mijn mysteryguests met de trein zouden gaan. Wie weet wat er dán in hemelsnaam zou gebeuren.
VerwijderenGroeten terug aan de hele trein en dank voor de slagroom!