zullen we alsjeblieft, vooréénkeerenhééleventjesmaarikbelóófhet, wisselen van plaats of hoe zeg je dat? Dat jij even mij bent en uit volle borst met jezelf, die ik dan dus ben, meezingt. Als je meer van neuriën houdt, mag dat natuurlijk ook, alhoewel we het, als we dan toch bezig zijn, net zo goed meteen perfect kunnen doen naar mijn bescheiden mening.
Het allerliefst zou ik dat dan in de woonkamer willen laten plaatsvinden, want dan kun je er ook rare dansjes bij doen. Dat is me wat hoor, Liedje. Dan zet je je hersenen op pauze en kijkt eens wat je ledematen allemaal kunnen als ze het helemaal zelf mogen weten. Dat moet je echt een keer meegemaakt hebben. Als je het goed doet, gaan je wenkbrauwen op een gegeven ogenblik in de vorm van een vraagteken staan, omdat je armen ineens de zee nadoen en je haren het wier (*goh dat dat bestaat!* wolkt er dan plots voorbij in je hoofd), krullen je mondhoeken daarna omhoog, beginnen je tenen zachtjes te jubelen, doen je benen een onbedwingbare boogiewoogie, ben je aan het eind helemaal uitgeput en door elkaar geschud en terwijl je verdwaasd om je heen kijkt als mijn laatste tonen weg ebben, houden de kriebels in je buik nog een kleine afterparty.
Nou! Daar kun je toch geen nee tegen zeggen? Zeg nu zelf!
Wanneer zullen we?
Tjielp
ik doe mee!!!
BeantwoordenVerwijderenxxxk