ze lijken er wel op, de dagen, want de zon zoemt en de bomen glanzen. Aan de hemel wordt gezwierd.
Groeien maakt geluid. En de stilte is een ruimte. Daar wordt gewacht, verlangd. Er wordt geweten.
Met je blote oren hoor je niets, maar elke inademing zingt liedjes van verheugen naar je buik.
Ssst.
Wie
niet
horen
wil,
moet maar eens voelen.
Tjielp
ik vind em eigenlijk heel mooi tjielp.
BeantwoordenVerwijderenspontaan ga ik ook houden van "wie niet horen wil, moet maar eens voelen", wat een verademing om het eens zo te kunnen beleven!
Ik weet verder niet veel wat zeggen. Je hebt me gewoon echt geraakt met dit blog
Take care
Lotte
Dankjewel Lot, voor je mooie, open reactie. Dat doet me goed.
VerwijderenPrachtig!
BeantwoordenVerwijderen