wat een verrassing, hè! Een brief van mij! Dat had ik zelf ook nooit verwacht.
Het komt zo: ik wilde mijn horizon eens een beetje verbreden. Even uit mijn comfortzone. Dat schijnt heel goed te zijn voor van alles en nog wat. Dus ik dacht: hup, wat kan mij het schelen, laat ik het maar eens proberen. Wie niet waagt, wie niet wint.
Ik hoop dat je van post houdt. Dat weet ik natuurlijk niet, want ik ken je niet zo goed.
Overigens heb ik wel een mening over je. Daar niet van. En al heel lang ook. Dat je niet denkt dat ik nooit aan je heb gedacht. Nee, zo is het niet. Ik heb zelfs heel grootse plannen met je.
Wat zou je er van denken om helemaal te veranderen in iets anders? Een jurk bijvoorbeeld? Of een taart? Of een jurk die lijkt op een taart! En dat iedereen dan minstens één eigen poeha in de kast heeft hangen voor feestjes waarbij het nodig is om op een taart te lijken. Die komen tenslotte veel vaker voor dan je denkt. Of misschien is twee beter. Een winter- en een zomerpoeha. En dat je dan kan mijmeren over je allereerste poeha en nog precies weet hoe die er uit zag en hoe oud je was toen je ´m kreeg. Och, hoe schoon!
Het lijkt mij wel wat hoor, Poeha. Wat denk je? Niet dat je niet goed bent zoals je bent, nee natuurlijk niet! Ik weet heus wel dat ik je niet zomaar kan veranderen en dat je dat vooral zelf moet willen enzo, maar vind je zelf ook niet dat er veel meer in je zit dan er nu uit komt? Al die potentie en er komt zo weinig van terecht! Dat is toch zonde! Dat bedoel ik niet vervelend, hè, dat snap je zeker wel? Ik wil alleen maar het allerbeste voor je.
Denk er maar eens rustig over na. En dan hoor ik wel wanneer je kunt beginnen.
Allervriendelijkste groeten,
Tjielp
Geen opmerkingen:
Een reactie posten