zaterdag 16 februari 2013

Lieve Mme. Pia-Pia (#231),

gefeliciteerd met het verwezenlijken van één van jullie wensen: een yurtopeenbergmeteenpingpongtafel! Hourra!
Sjongejonge, dat het gelukt is! Incroyable! Hebben jullie daar jullie eigen Coucou voor of doen jullie dat helemaal zelf?
Nu kan Monsieur Pia-Pia eindelijk luidkeels liederen zingen en naar hartelust edelweissstamppot maken. Ik zie hem al op een bergtop staan: zijn onverwoestbare snor wapperend in de wind, een borstkas vol met frisse lucht en opborrelende deuntjes en Albert naast hem die verwoed probeert zijn liedjes te vangen alsof het vogeltjes zijn.
Hoe is het met Albert eigenlijk? Spint hij nog steeds harder dan jullie kunnen praten? Ik ben benieuwd of hij zal schrikken van zijn eigen echo. Prrrrrt ... Rrrrrt ... Rrt ... T.
Enfin. Wanneer gaan jullie verhuizen? Mogen de bijen mee? En waar verheug je je het meest op?
Hier is alles goed. De snor van meneer Tjielp wil godzijdank nog steeds niet doorkomen en vannacht droomde ik van lange schaduwen die woorden schreven in het gras.


Bonne chance!


Mme. Tjielp

1 opmerking:

  1. Bonjour Tjielp et monsieur Tjielp,
    tout seul en helemaal alleen hebben wij dat gedaan. Albert weet het allemaal nog niet, maar de foto's vond ie mooi.
    Waar ik me het meest op verheug? Op dat de magnolia snel groot genoeg is voor een schommel want een pingpongtafel is wel leuk en aardig maar er gaat niks boven schommelenopeenbergnaasteenyurt.

    gros bisou
    Pia-pia en eentje van monsieur ook

    BeantwoordenVerwijderen