donderdag 2 mei 2013

Hoi Versje (#306),

tien kleine briefjes waaiden door de regen
eentje viel er in een plas
toen waren er nog negen

negen kleine briefjes snelden door de zwarte nacht
eentje durfde niet te kijken
toen waren er nog acht

acht kleine briefjes, met zoete woorden volgeschreven
eentje werd er misselijk van
toen waren er nog zeven

zeven kleine briefjes, ver van hun eindadres
eentje wist een kortere route
toen waren er nog zes

zes kleine briefjes, een vliegend postbedrijf
eentje wilde met de trein
toen waren er nog vijf

vijf kleine briefjes, o zo stout en fier
eentje kreeg het in zijn bol
toen waren er nog vier

vier kleine briefjes, waarheen gingen die?
eentje kon het niets meer schelen
toen waren er nog drie

drie kleine briefjes vlogen over zee
eentje viel achter de horizon
toen waren er nog twee

twee kleine briefjes keken om zich heen
beiden voelden ze de bui al hangen
en toen was er nog maar één

één klein briefje, het bibberde van schrik
bange woorden spookten door zijn hoofd:
dadelijk ben ik!



Tjielp

5 opmerkingen:

  1. Aaahhwww,,vind het wel zielig voor dat laatste bibberende briefje, maar ja....wie weet kwam hij als enigste wel daar waar hij heen moest, en leefde nog lang en gelukkig?
    Echt geweldig lieve Tjielp!

    Els X

    BeantwoordenVerwijderen
  2. vind em erg leuk en gedaan tjielp!

    Wat dapper van dat ene briefje om zich te laten meevoeren met de stroom van het leven... als je loslaat en vertrouwt op de stroom, dan red je het wel: het bibberende briefje is het bewijs.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. ik nog even...

      zijn ze uiteindelijk op één of andere manier niet terug met 10?? dat dacht ik wel maar ik weet het niet meer precies.

      Verwijderen
    2. Wie weet komt er nog een vervolg ;-)

      Verwijderen
  3. Jeetje, het lijkt wel alsof dit versje al eeuwen heeft bestaan! Goed zeg! xxxk

    BeantwoordenVerwijderen